Veertiger – issues

Geschreven door Louise van Lovemich

Voorstellingsrondje

De komende tijd ga ik jullie een kijkje geven in mijn leven. Niet bijzonder, maar bijzonder gewoon. Want als ik de verhalen in de media mag geloven, behoor ik tot de categorie ‘gewone Nederlander’. Huisje, boompje, beestje. Nou, dat klopt dan als een bus: ik ben getrouwd, heb 1 kind, een hypotheek van + 250.000 en 2 poezen. Ik woon in een gehucht tegen het Limburgse heuvelland aan (je zult mij nooit Parkstad horen zeggen). Ik werk als secretaresse en sport 1x per week. Blehhhhhh wat klinkt dat saai als ik dat zo hard op lees!

Maar goed, ook bijzonder gewone mensen hebben zo hun issues die hopelijk heel herkenbaar zijn. Wordt tijd dat de gewone vrouw opstaat, BN’ers hebben we al genoeg.

Mijn naam overigens is Louise van Lovemich (een gefingeerde naam waarvan de voornaam verwijst naar mijn moeder en de achternaam naar een Belgisch wedstrijd-trekpaard van mijn opa. Ze heette madam van Lovemich. Alleen al voor haar naam had ze van mij een prijs verdiend).

Wat mijn leeftijd betreft…dit is dan meteen het 1e issue.. Ik ben 47. Echter mijn man (en ik zelf eigenlijk ook niet) wil er (nog) niet aan en zegt steeds “nee hoor, jij bent 37”. Nu zie ik er volgens mij ook niet uit als 47. Althans dat is mijn eigen blindheid. Ik leef namelijk nog steeds in de veronderstelling dat als ik ergens kom (werk/feestje/stad), ik altijd mensen zie die bijna allemaal veel ouder zijn dan mij. Althans dat DENK ik. In werkelijkheid schelen we misschien

min. 5 jaar. Maar waar ligt dat dan aan? Zie ik er echt jonger uit of verbeeld ik me dit maar?

Misschien heb ik gunstige genen, of ik DENK dat ik gunstige genen heb. Of misschien wil ik mijn leeftijd niet voelen… Leven is altijd jong zijn, leven kent geen oud zijn…

Wordt tijd dat ik de spiegel er bij pak en inderdaad maar eens ga voelen. En wat ook wonderen doet: het schaamtegevoel oproepen van de volgende anekdote:

ik zit samen met mijn zoon bij de nieuwe tandarts die ondertussen mijn dossier bekijkt. Dus u bent 47? Zegt mijn zoon, nee hoor mama is 37. Dat zegt papa ook altijd want die wil niet dat mama al zo oud is… Genoeg gaatjes in die praktijk, maar jammer genoeg geen gat in de stoel zat waar ik op dat moment doorheen kon glippen.